جان جانان

روزی به دخترم خواهم گفت: اگر خواستی ازدواج کنی،با مردی ازدواج کن که آنقدر به با تو بودن ایمان داشته باشد که به تو احساس رفیق بودن بدهد و نه تنها احساس زن بودن. طوری که تمام دنیا به رفاقت و رابطه تان حسودیشان شود. آنوقت شاید زمان مناسبی رسیده که تن به ازدواج بدهی. وگرنه هیچ گاه به ذهن زیبایت خطور نکند که آرامش را در میان دست هایی خواهی یافت که تو را فقط زن می داند و زن. دختر قشنگم،خوش رو و خوش برخورد و خوش ذوق و خنده روم،الان ۴ روز که از شیر گرفتمت،یه کم بی حالی،یه کم بهانه گیر و فقط موقع خواب یه کم بداخلاقی،خیییلی سخت بود برام ،گرفتنت از شیشه،اما چه کنم که مجبورم،هر چی دیرتر بشه وابستگیت بیشتر میشه و گرفتنش ازت سخت تر .... ...

...

دختر گلم! شاد و خندان باش! این تعریفی حقیقی از دینداری است. غمگین بودن گناه است و شاد بودن پرهیز گاری. اگر بتوانی با تمام وجود و از ته دل بخندی،زندگی ات مقدس خواهد شد. خنده ای از ته دل،و با تمام وجود،پدیده ای یگانه و بی همتاست. پس وقتی می خندی بگذار تمام سلول های بدنت به همراه تو بخندند‌. بگدار خنده از فرق سر تا نوک پایت گسترش یابد.بگدار به ژرف ترین و درونی ترین نقاط وجودت برسد. آنگاه حیران خواهی شد که خنده چگونه تو را راحت تر از هر عبادتی به خدا نزدیک می سازد. مردم غمگین همه گذشته خود را به تسخیر درآورده اند.آنان از تسلط بر دیگران لذت می برند. آنان هیچ تفریح دیگری ندارند مگر تسلط بر انسانها و سلب آزادی آنا...